အိမ္လြမ္းစိတ္

စိတ္အၾကီးခြံတိ ကၽြတ္က်လုမတတ္
အိမ္လြမ္းစိတ္က ငါ့ကို ျမဴွနီေရ။
ရြက္ေျခာက္တိ ၾကြီနီဗ်ာယ္…
လက္ပံတိ ပြင့္နီဗ်ာယ္…
တစ္ခါက မင္းက်င္လည္ခဖူးေရ နယ္ေခ် မွာလည္း
ပင္အုိတိ အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းထ ယိမ္းခါနီကတ္ဗ်ာယ္…။

ႏြီပူျပင္းလာလုိ ့
ကမ္းနားကို အပန္းေျဖ ခုိနားလာကတ္ေတ လွဳိင္းတိ
တိမ္စိုင္တိမ္လိပ္တိ ျမဴးထူးေရ
လီရူးေတာင္ပံခတ္သံ တစ္မြန္းတည့္မွာ
ရာသီစာ ျမင္းခြာ ခရု ရၾကက္ ပလာတူးတိ လွဳိင္လွဳိင္ေပါနီလီဖုိ ့ေဝ…။

ေခ်ာင္းရီ ကန္ရီ ခန္းေျခာက္စ
ေကာက္ရိုးျခီ တစ္လြင္ျပင္လုံး ႏြီအာေခါင္ငြိ ့တိနန္ ့စီးယို
ယင္း ေတာင္ၾကား ပင္လယ္ျခီရင္းသို ့
နီလုံးဝါၾကီး ပုန္းခုိလားဖုိ ့စြာကို ေၾကာက္ေတ။
တစ္ခါက ယင္း ဆိုင္းဆာ တံထားအုိနားမွာ မလားေယ
အလြမ္းတိကို ျမဳံသီယင္း လူမသိ သူမသိ ငါငိုၾကြီးခဖူးေရ။

နွစ္ကာလတိ ထုျခီလုိ ့
အုတ္ခဲက်ိဳးတစ္ခဲပိုင္ လြင့္စင္လခေရ ငါ့ ပင့္သက္ခ်သံ
ထုတ္မွာသတ္ တုိင္မွာသတ္
အလြမ္းတိနန္ ့ ျဗြတ္ျဗြတ္ယုိ
နီထိုင္ျခင္း ငါ့နိန္ ့ရက္တိလည္း ေလာင္ကၽြမ္းလုမတတ္
အိမ္လြမ္းစိတ္က ငါ့ကို ျမွဴ ျမွဴ နီလီယင့္ေဝ…..။
                                  
                                   26.4.2011