Saturday 31 December 2011

၃၁ ဒီဇင္ဘာ

၃၁ ဒီဇင္ဘာ
တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါ
နိဂုံး ကမၸတ္ အဆုံးသတ္ဖုိ ့ မင္းေရာက္ဟိလာျခင္းက
ငါရို ့တိအတြက္ "နာၾကင္စရာ ကမၻာ"
သီြးတိနန္ ့ရီးလုိ ့
သမုိင္းစြာ ျမင့္ျမတ္ျခင္းကနိန္ လက္ေအာင္ခံ ဘဝသို ့ လားရာလမ္း
ႏွင္းရိုင္းခခါးတိ ျပံဳးေလွာင္ ရယ္ေမာနိန္ကတ္ေတ...
ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀၀ေက်ာ္ ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းခရီး
ခလုတ္တစ္ခ်က္ သြီးတစ္စက္ ကြဲစြာနန္ ့
လူမ်ိဳးတစ္ရပ္လုံး ကၽြန္တြင္းကို ေရာက္ခရေရ ျဖစ္ရပ္
ျပန္စဥ္းစားတုိင္း ရင္နာရေရ ...
ေၾသာ္ .... ... ... ၃၁ ဒီဇင္ဘာ
ႏွစ္ေပါင္း ၂၂၇ ႏွစ္တာထိ ရင့္ေရာ္လုိ ့
မ်ိဳးဆက္တိ တစ္ရာသီျပီး တစ္ရာသီ ၾကီြျပဳန္း
ေလာင္းရိပ္မိ က်ိန္စာဆုိး ျပဇာတ္ တစ္ပုဒ္လုိ ့ရာ ဆုိခ်င္ေရ...
လြတ္ေျမာက္ခ်င္ဗ်ာယ္ ေဝ...
ဇာသူ ့လက္ေအာက္မွာ ဇာဘဝနန္ ့လည္း မနိန္ခ်င္
ကိုယ့္သြီး ကိုယ့္သား
ကိုယ့္ရို  ့သမုိင္းရီးသားျခင္းမွာ ကေလာင္ကိုင္သူစြာ ကိုယ္ရာျဖစ္ခ်င္ေရ
ဆႏၵ ... .... ဘဝ
လက္ဟိ ပစၥကၡက အိပ္မက္ကို အေရာင္ဆုိးျခင္းပိုင္ရာ
ေၾသာ္ ... ...  ၃၁ ဒီဇင္ဘာ
သကၠရာဇ္တစ္ခု အဆုံး
ႏွစ္သစ္တစ္ခု အစ
အတိတ္မွာ ကပ္ျငိနိန္ေရ သီြးတိကိုလည္း ဆီးပစ္ခ်င္ဗ်ာယ္...
စိတ္သစ္ လူသစ္နန္ ့တူးေဖာ္လုိ ့
နစ္ျမဳတ္ျခင္းမဲ့ စာမ်က္ႏွာသစ္တိ
ငါ ယုံၾကည္ေရ ...
၃၁ ဒီဇင္ဘာ
တစ္နိန္ ့တစ္ရက္မွာ  မင္းစြာ
ရခုိင္ျပည္သားတိ အတြက္ ႏွစ္သစ္ကူး ရက္တစ္ရက္ လုံးဝျဖစ္လာဖုိ ့ဆုိစြာ
ငါရို ့ယင္းနိန္ ့ကို ေမ်ွာ္လင့္နိန္ ယင့္ေဝ...
                                                          ခိုင္ရမၼာ(၃၁.၁၂.၂၀၁၁)

မင္း အယင္ထြက္လားပါ ဒီဇင္ဘာ

ဒီဇင္ဘာ
မင္းထပ္ေရာက္လာျပန္ေရ
ဖိတ္ၾကားျခင္း စည္းတိကို နင္းျဖတ္
လူ ့က်င့္ဝတ္တိကို ထမိန္စုတ္ တစ္ခုေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးမထားေရ မင္း
ညွင္းသသိုး အၾကည့္တိနန္ ့ မင္းထပ္ေရာက္ လာျပန္ေရ မလားေယ...။

ႏွစ္ကာလတိ ရင့္ေရာ္လုိ ့
ဒဏ္ရာဆုိစြာ က်က္ခ်ိန္တန္ေက က်က္တတ္ေတ အရာ
ေယလဲ...ယင္းအတိတ္ ဒဏ္ရာ
မင္းေရာက္လာေက
ျပန္ပနာ နာနာလတ္တတ္ေတ...။

သကၠရာဇ္ ၁၁၄၆
မင္းမွတ္မိဖုိ ့လားမသိ
ယုတ္ညံ့ေကာက္က်စ္ေတ ေဆာင္းကၽြီးသံ ခခါးေအာက္
ငါရို ့ဖိုးဖီးဇူဇာတိ လိုင္ေျခာင္းသြီးေဖာက္ ခံခရစြာ
ႏွစ္ေပါင္း ရာေထာင္ခ်ီ ငါရို ့အဖရခုိင္ႏိူင္ငံေတာ္ၾကီး ပ်က္သုန္းခရစြာ
လက္မွာ ၾကိဳးေဖာက္သိမ္ပနာ တိရိစာၦန္တိပိုင္ အျပဳက်င့္ခံခရစြာ
ယင္းမွာ.....ငဝိုင္း၊ ငေပၚရို ့အျပင္ မင္းလည္း အေပါင္းပါ
ရခုိင္ ေဆာင္းရရင့္ထက္
ဒီဇင္ဘာ...မင္းစြာ ခါးေထာက္ရယ္ေမာ
ကိုယ္တီးလုံး ငါရို ့ဖိုးဖီးတိကို အအီးဆိပ္တိ ပက္ျဖန္းပခေရ မလား...
မင္းကို ငါမုန္းေရ ဒီဇင္ဘာ...။

မင္းက မသိလုိက္ မသိဘာသာ
ခရစ္စမတ္ညတိမွာ မီးေရာင္စုံတိနန္ ့ယစ္မူး
ႏွစ္သစ္ကူးဗ်ာယ္ဆိုပနာ ၁၂နာရီ တတိကို ေစာင့္ပနာ ခြီးတိပုိင္အူ
မင္း မာယာပရိယဥ္...
မင္း စိတ္နိန္စိတ္ထား...
အူထဲ အသဲထဲကပင္ ငါရြံလုိက္ေတ ဒီဇင္ဘာ
ငါ ဂသိုင္းက်လိုက္ေတ မင္းကို...။

ေက်းဇူးျပဳပနာ မင္းအယင္ထြက္လားပါ
မင္းနန္ ့တတူ ငါရို ့မ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုလုံးကို မင္းလႊမ္းျခဳံထားေရ အအီးဆိပ္ခခါးကိုလည္း ယူလားပီးပါ
ဒီဇင္ဘာ
ႏွစ္ေပါင္း ၂၂၇ ႏွစ္ဆိုစြာ ငါရို ့လြတ္လပ္သင့္ေရ အခ်ိန္ပါေဝ
မင္း ထြက္လားပီးပါ...
မင္း အယင္ထြက္လားပီးပါ ...
မင္းနန္ ့တတူ ငါရို ့မလြတ္လပ္ျခင္းတိကိုလည္း ယူလားပီးပါ ဒီဇင္ဘာ...။
                                                              ခိုင္ရမၼာ(၂၅.၁၂.၂၀၁၁)

အခ်စ္

အခ်စ္...
ငါ့ကိုယ္ငါ ခ်စ္ေတ အခ်စ္
ငါ့လူမ်ိဳးကိုငါ ခ်စ္ေတ အခ်စ္
ငါ့ႏိူင္ငံကိုငါ ခ်စ္ေတ အခ်စ္
ငါ့ေကာင္မေခ်ကိုငါ ခ်စ္ေတ အခ်စ္
ငါ့ဝါသနာကိုငါ ခ်စ္ေတ အခ်စ္
ငါ့ေဘာ္တာတိကိုငါ ခ်စ္ေတ အခ်စ္
အခ်စ္....
ျမစ္တစ္စင္းပိုင္ မတန္ ့ဘဲစီးဆင္း
ကမၻာတည္သရြိ ့ေမတၱာတရားလီညွင္းတိသင္းလုိ ့
ယင္း...လူသားအားလုံး အီခ်မ္းပါဇီေၾကာင္း ကို....။
                                                          ၂၆.၁၁.၂၀၁၁

Thursday 8 December 2011

အဝီးပ်ံငွက္တိ ပ်ံသန္းေရ ရာသီ


ပ်ံသန္းျခင္းစြာ ဘဝတစ္ခုျဖစ္ပါဇီေဝ...
ၾကံ ့ခုိင္သန္မာဖုိ ့
ျမတ္ႏိုးမွဳတိ ကုံလုံေရ မြီးရပ္ကို စြန္ ့ခြာ
ေတာင္ပံခတ္သံ ... ႏွင္လီဖုိ ့ခရီး
သြီးတိ အီးခဲလားေရ အထိ
ဘဝစြာ လီျပင္းမုန္တုိင္းဆန္ေရ ကၾကိဳးကကြက္တစ္ခု
ငါ ယဥ္ပါးလာခေရ ...။

မာတီကာခ်ရယ္ ႏွင္းမွဳန္တိၾကား
တစ္ခါ တစ္ခါ ကိုယ့္အံဖတ္တိနန္ ့ကိုယ္ ခ်မ္းခခုိက္တုန္ရီ
ရြီးခ်ယ္ခြင့္မဟိေရ အနမ္း
အျပံဳးစြာ အဆိပ္သင့္ဟန္ေဆာင္ ပန္းတစ္ပြင့္ရာျဖစ္ေတ
ငါ တျဖည္းျဖည္း ပန္ဆင္ဖုိ ့တတ္လာခယင့္...။

ယင္းနိန္ရာ...
ဆူးတိ ပလပြနန္ ့ မာန္ထခ်င္တုိင္းထ
စမတ္အက်ဆုံး ေနာက္ဆုံးေပၚအသြီးအသားတိကို ပုိက္ပြိ ့လုိ ့
မ်က္ေတာင္မခတ္ သူရဲေကာင္းဆန္နိန္ပုံမွာဆုိေက
ငါ ၾကက္သီး ျဖျဖန္းထေလာက္ေတ...။

ယင္းပိုင္...
ေနတဓူဝ ကာရံမဲ့ရူ ့ခင္း
အလြမ္းတိ ျပန္ ့ခ်င္ပိုင္ ျပန္ ့ၾကဲ ဝီသီ
ေခတ္...
စနစ္...
လူျဖစ္လာေရ သေဘာတရားတေမ်ွာ္တေခၚ
ငါရို ့ ပ်ံသန္းျခင္းရာ ဘဝျဖစ္လီ ယင့္ေဝ...။
                                               ခုိင္ရမၼာ
                                               ၈.၁၁.၂၀၁၁