သြီးထဲမွာ
ဇာဂ်ိတိ ကပ္ပါခလုိ ့လဲ
ေစာက္က်င့္က
ေျမာင္းထဲက ခ်ကိုင္းတံ
ေျပာခ်င္စြာေျပာ
ရီးခ်င္စြာရီး
ျဖဲခ်င္စြာျဖဲ
အၾဟွက္သေရက
ဆလီျခံဳထဲက ထမိန္စုတ္တစ္ထည္။
အမ်ိဳးဂုဏ္ကုိ
ဖိနပ္စုတ္ တစ္ဖက္ပိုင္ လမ္းေဘးမွာ လြင့္ပစ္ထားေရ
ဂါရေဝါစ တရားဆုိစြာလည္း
ေပ်ာက္ဆုံး
တစ္ခါက အဖုိးနန္
့ရြယ္တူ ဆရာၾကီးတစ္ေယာက္ကိုလည္း အျမီးအသီးနန္ ့ပစပ္ ဒျမတုိက္ဖူးယင့္
လူရွိသူရွိမေယွာင္
သြီးေႏွာခံကၾကိဴးတိကို စိတ္ဟိကိုယ္ဟိ ကျပ
အမွန္ေတာ့
... မိစၦာဒိဌိ ဝဋ္ေကာင္တစ္ေကာင္။
ေခတ္သစ္ င/သံေတြ
ဝင္စားစြာရာ
မ်ိဳးျခားကို
အထင္ၾကီးဖင္ခံခ်င္စိတ္က ဂုထိမကုန္သိမ့္
ကိုယ္လူမ်ိဳးအတြက္ဆုိေက
ဆႏၵက အႏုတ္ျပနိန္ေရ
ကၽြန္ျဖစ္ျဖစ္၊
ငရဲကိုပင္ ေဇာက္ထုိး က်ကတ္က်ကတ္
သူ ့အတြက္က
နီသာသပ လီညာက
ေစာက္က်င့္က
ေျဖာင့္လုိ ့မရေရ ေတာင္မီြးေဟာင္းတစ္ေခ်ာင္း။
ေတြးၾကည့္သမွ်
ရင္နာရေရ
ႏြားနင္းခံလုိက္ရေရ
သဇင္ပန္း
သီြးမမွန္ေရ
ေကာက္မ်ိဳး
ဆုိး သြမ္း
ယုတ္ မုိက္
ေခတ္သစ္မွာ
လုံးဝ ယွင္းလင္းပစ္ရဖုိ ့ အမ်ိဳးသားေရး အမွိဳက္တစ္စ။
ခိုင္ရမၼာ(၂၁၊၀၅၊၂၀၁၃)(အဂၤါနိ)
မုိးထ ၂နာရီ ၁၀မိနစ္၊ စကၤာပူ
No comments:
Post a Comment