ငါစြာ ရီထုမဲ႔ ပင္လယ္ျပင္တခု
တိမ္လႊာမဲ႔ ေကာင္းကင္ပ်ိုဳ တစ္ထည္
ရင္ခံုသံတိ ျခစားခံထားရေရ သံစိုင္မဲ႔လူသား။
မင္းေလွွ်ာက္ေတ တာ၀ီးခရီးက
ငါ႔အတြက္ အသက္ရွဴမြန္းက်ပ္လြမ္းေရ။
မင္းေျပာေရအေတြးအေခၚတိက
ငါ႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္တိကို မည္းေမွာင္စီေရ။
ျပီးေက .........မင္းစိမ္းကားမွဳတိက
ငါ႕နွလံုးသားကို ရခဲေတာင္ ဆန္လားစီေရ။
မင္းစြာ...........အရွိဳန္အဟုန္
မင္းမွာမီႊးၾကိဳင္ေရ အျပံဳးတိဟိေရပိုင္
ခိုင္မာေရ စိတ္သံစိုင္ တစ္ခုေလ႔ပိုင္ဆိုင္ေရ။
မင္းစြာ ၂၁ ရာစုငါ႔ဘုရင္မ
သြက္လက္ထက္ျမ
သံတြဲပိုင္'' ျခိမ္လိန္ျခိမ္လိန္''
ျမင္သူတကာကို ၾကည္ႏူးမွဳေရာင္စိုင္တီ၀ီျဖာပိီ
သံတဲြပိုင္ေကာင္မေခ် ....
ဒြါရာ၀တီ ရနံ႔ မျပယ္ဖို႔
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ရခုိင္မူျပဳဖို႔
သြီးရုိးသားရိုးရခိုင္စကားေျပာ
ထပ္ပနာ သဇင္ပီသယင္း
မင္းနန္႔ အာရကၡပူရကို
ငါ အခ်ိန္တိုင္းလြမ္းနီလီယင္႔ေ၀။
၁၂.၁၂.၂၀၁၀
No comments:
Post a Comment