ေဆာင္းသြီးစက္

ေဆာင္းရာသီက ၾကဲခ်ပီးလိုက္ေတ
သြီးစက္တိစြာ
ငါ့ႏွလံုးသားမွာ ၿပန္႔ၾကဲ
အစီအစဥ္မဲ့....
အကာအရံမဲ့...
ငါ့ရင္ခြင္မွာ ေဝဒနာတိရာ ပြင့္လန္းလာေရ...။

မိပစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားထားေကလဲ
အတိတ္ အရိပ္ဆိုး တြန္ၾကဴးသံေရ
ငါ့အိပ္မက္တိကို ယိမ္းခါထိုးေအာင္လွဳပ္ႏူိး
ငါပိုင္ဆိုင္ထားခေရ ညဥ့္က
ဇီးရိုးေအာက္ အႏုတ္ ၉၉ ေလာက္ က်ေရာက္လို႔.....။

မ်က္စိ ဖြင့္ခြင့္မရ
လလြတ္လလပ္ ရုန္းကန္ခြင့္မရ
စိတ္ဟိတိုင္းရာ ေအာ္ခြင့္ရဖို႔ဆိုေက
တစ္ကမၻာလံုး က်ကြ်ဆူလာေအာင္
ၿခီကန္လက္ဆုပ္ အားကုန္ထုတ္ပနာငါေအာ္ပစ္ခ်င္ေရ...
အၾကြင္မဲ့ ဒီဇင္ဘာဆႏၵ....။

လီၿပင္းမွာ သစ္ရြက္စိမ္းတိ တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္ၾကီြ
ေနာက္ကြယ္ စုန္းကေဝမ ၿပဳစားခ်က္နန္႔
တုတ္ေႏွာင္ၿခင္း သမိုင္းဒဏ္ရာ
မြစာၾကဲေအာင္ နင္းၿခြီၿခင္းမွာ
မ်က္ရည္ စီးေၾကာင္းက ငါ့အသဲတတည့္ကို စီးဆင္း
ငါဇာပိုင္ ခံႏူိင္ဖို႔လဲ...။

သွ်ိက္သံတိနန္႔
က်က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားေရ ေဒါသ
ပင္လယ္ၿပင္တဆံုး လက္ပစ္ကူးဖို႔
မီးဟဟုန္းေတာက္ ၿခီလွမ္း
ကႏၱာရ ၿခီသံတိနန္႔
အၿပင္းထန္းဆံုး ေမာင္းႏွင္မယ္...
လွိဳင္းထိုး လီခြဲ
ငါ့ရင္ထဲ....ေဆာင္းသြီးစက္တိ....တဖြဲဖြဲက်။
                                                       ခုိင္ရမၼာ(၂၀၁၀)