မင္း အယင္ထြက္လားပါ ဒီဇင္ဘာ

ဒီဇင္ဘာ
မင္းထပ္ေရာက္လာျပန္ေရ
ဖိတ္ၾကားျခင္း စည္းတိကို နင္းျဖတ္
လူ ့က်င့္ဝတ္တိကို ထမိန္စုတ္ တစ္ခုေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးမထားေရ မင္း
ညွင္းသသိုး အၾကည့္တိနန္ ့ မင္းထပ္ေရာက္ လာျပန္ေရ မလားေယ...။

ႏွစ္ကာလတိ ရင့္ေရာ္လုိ ့
ဒဏ္ရာဆုိစြာ က်က္ခ်ိန္တန္ေက က်က္တတ္ေတ အရာ
ေယလဲ...ယင္းအတိတ္ ဒဏ္ရာ
မင္းေရာက္လာေက
ျပန္ပနာ နာနာလတ္တတ္ေတ...။

သကၠရာဇ္ ၁၁၄၆
မင္းမွတ္မိဖုိ ့လားမသိ
ယုတ္ညံ့ေကာက္က်စ္ေတ ေဆာင္းကၽြီးသံ ခခါးေအာက္
ငါရို ့ဖိုးဖီးဇူဇာတိ လိုင္ေျခာင္းသြီးေဖာက္ ခံခရစြာ
ႏွစ္ေပါင္း ရာေထာင္ခ်ီ ငါရို ့အဖရခုိင္ႏိူင္ငံေတာ္ၾကီး ပ်က္သုန္းခရစြာ
လက္မွာ ၾကိဳးေဖာက္သိမ္ပနာ တိရိစာၦန္တိပိုင္ အျပဳက်င့္ခံခရစြာ
ယင္းမွာ.....ငဝိုင္း၊ ငေပၚရို ့အျပင္ မင္းလည္း အေပါင္းပါ
ရခုိင္ ေဆာင္းရရင့္ထက္
ဒီဇင္ဘာ...မင္းစြာ ခါးေထာက္ရယ္ေမာ
ကိုယ္တီးလုံး ငါရို ့ဖိုးဖီးတိကို အအီးဆိပ္တိ ပက္ျဖန္းပခေရ မလား...
မင္းကို ငါမုန္းေရ ဒီဇင္ဘာ...။

မင္းက မသိလုိက္ မသိဘာသာ
ခရစ္စမတ္ညတိမွာ မီးေရာင္စုံတိနန္ ့ယစ္မူး
ႏွစ္သစ္ကူးဗ်ာယ္ဆိုပနာ ၁၂နာရီ တတိကို ေစာင့္ပနာ ခြီးတိပုိင္အူ
မင္း မာယာပရိယဥ္...
မင္း စိတ္နိန္စိတ္ထား...
အူထဲ အသဲထဲကပင္ ငါရြံလုိက္ေတ ဒီဇင္ဘာ
ငါ ဂသိုင္းက်လိုက္ေတ မင္းကို...။

ေက်းဇူးျပဳပနာ မင္းအယင္ထြက္လားပါ
မင္းနန္ ့တတူ ငါရို ့မ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုလုံးကို မင္းလႊမ္းျခဳံထားေရ အအီးဆိပ္ခခါးကိုလည္း ယူလားပီးပါ
ဒီဇင္ဘာ
ႏွစ္ေပါင္း ၂၂၇ ႏွစ္ဆိုစြာ ငါရို ့လြတ္လပ္သင့္ေရ အခ်ိန္ပါေဝ
မင္း ထြက္လားပီးပါ...
မင္း အယင္ထြက္လားပီးပါ ...
မင္းနန္ ့တတူ ငါရို ့မလြတ္လပ္ျခင္းတိကိုလည္း ယူလားပီးပါ ဒီဇင္ဘာ...။
                                                              ခိုင္ရမၼာ(၂၅.၁၂.၂၀၁၁)