ပ်ံသန္းျခင္းစြာ ဘဝတစ္ခုျဖစ္ပါဇီေဝ...
ၾကံ ့ခုိင္သန္မာဖုိ ့
ျမတ္ႏိုးမွဳတိ ကုံလုံေရ မြီးရပ္ကို စြန္ ့ခြာ
ေတာင္ပံခတ္သံ ... ႏွင္လီဖုိ ့ခရီး
သြီးတိ အီးခဲလားေရ အထိ
ဘဝစြာ လီျပင္းမုန္တုိင္းဆန္ေရ ကၾကိဳးကကြက္တစ္ခု
ငါ ယဥ္ပါးလာခေရ ...။
မာတီကာခ်ရယ္ ႏွင္းမွဳန္တိၾကား
တစ္ခါ တစ္ခါ ကိုယ့္အံဖတ္တိနန္ ့ကိုယ္ ခ်မ္းခခုိက္တုန္ရီ
ရြီးခ်ယ္ခြင့္မဟိေရ အနမ္း
အျပံဳးစြာ အဆိပ္သင့္ဟန္ေဆာင္ ပန္းတစ္ပြင့္ရာျဖစ္ေတ
ငါ တျဖည္းျဖည္း ပန္ဆင္ဖုိ ့တတ္လာခယင့္...။
ယင္းနိန္ရာ...
ဆူးတိ ပလပြနန္ ့ မာန္ထခ်င္တုိင္းထ
စမတ္အက်ဆုံး ေနာက္ဆုံးေပၚအသြီးအသားတိကို ပုိက္ပြိ ့လုိ ့
မ်က္ေတာင္မခတ္ သူရဲေကာင္းဆန္နိန္ပုံမွာဆုိေက
ငါ ၾကက္သီး ျဖျဖန္းထေလာက္ေတ...။
ယင္းပိုင္...
ေနတဓူဝ ကာရံမဲ့ရူ ့ခင္း
အလြမ္းတိ ျပန္ ့ခ်င္ပိုင္ ျပန္ ့ၾကဲ ဝီသီ
ေခတ္...
စနစ္...
လူျဖစ္လာေရ သေဘာတရားတေမ်ွာ္တေခၚ
ငါရို ့ ပ်ံသန္းျခင္းရာ ဘဝျဖစ္လီ ယင့္ေဝ...။
ခုိင္ရမၼာ
၈.၁၁.၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment