သို ့...
သငယ္ခ်င္း
ငါသတိတရ စာရီးလုိက္ေတ။ မတ္နိန္ေကာင္းလား။ မတ္နန္ ့မတ္မိသားစု အားလုံးနိန္ေကာင္းကတ္လိေမလုိ ့ ငါေမ်ွာ္လင့္ေရ။
ငါ မတ္ကိုသတိရေရ။ မတ္နန္ ့အတူ ငါ့သငယ္ခ်င္းတိ အားလုံးကိုလည္း သတိရေရ။ မတ္ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပလား။မတ္ေကာင္မေခ်
နန္ ့ကား ဇာပိုင္လဲ။ ပုံမွန္လား။ ပုံမွန္ရာျဖစ္ဖုိ ့လုိ ့ငါယုံၾကည္ေရ။ မတ္ရို ့ႏွစ္ေယာက္က ယေလာက္နားလည္မွဳဟိကတ္စြာ။ဇာအရာတစ္ခုက
လည္း မတ္ရို ့တိကို စည္းမျခားနုိင္ဆုိစြာ ငါသိျပီးသားရာ။ ငါဝမ္းသာေရ ေဝး။
ငါလည္း ျပည္ပေရာက္စြာ ၂ နွစ္ေတာင္ဟိလားယာမလား။ တစ္ခုေတာင္ ၾကာပိုင္ မတြိလုိက္သိမ့္။ ရန္ကုန္က ငါထြက္လာေရနိန္ ့မတ္
ရို ့တိေတာင္ လီဆိပ္ကို လိုက္ပို ့ကတ္ေတမလား။ ယင္းနိန္ ့ကို ငါသတိရ နိန္မိသိမ့္ေရ။ ယင္းနိန္ ့ကိုငါ ဟုိတစ္ရက္နိန္ ့ခါပိုင္ ရာ ေတြးထင္နိန္မိသိမ့္ေရ။ ယင္းပိုင္ရာေဝ သငယ္ခ်င္း။ ဘဝဆုိစြာ ေဂၚလီပိုင္ ထုိလိမ့္ေဒလိမ့္။ တနိန္ ့နိန္ ့ေတာ့ မတ္သငယ္ခ်င္းလည္း ကိုယ္ျပည္ကို ျပန္လိမ့္ လာလိေမ။ ယင္းခါမွ ထိုင္နိန္က်နိန္ရာေခ်မွာ ေျပာနိန္က် စကားတိ ဆက္ေျပာကတ္ဖုိ ့ပ။ ဟုတ္ေတမလား။
မတ္ စာေခ်ဘာေခ် ရီးျဖစ္သိမ့္လား။ ကဗ်ာတိ...အက္ေဆးတိ...ဝတၱဳတိုတိ။ မတ္နန္ ့ငါနန္ ့က ရသလုိင္းတူကတ္စြာ မတ္ဖန္တီးမွ ုတိ အားလုံးကို ငါၾကိဳက္ေတ သငယ္ခ်င္း။ မဂၢဇင္းတိ ဘာတိကိုကား ပို ့ျဖစ္သိမ့္လား။ ပါကားပါလား။ ရန္ကုန္မွာက မတ္သိေရ အတုိင္းမလြယ္ေဝး သငယ္ခ်င္း။ ေအး မတ္ကို ေျပာရဖုိ ့ ငါအဂု ဗမာစာထက္ ရခုိင္စာကို ပိုရီးျဖစ္လားေရေဝး သငယ္ခ်င္း။ AMP ရို ့
Facebook ရို ့မွာဆုိေက ပုံမွန္ရီးျဖစ္ေတ။ တျခား ကိုယ္ပိုင္ ဘေဘာ့ေခ်တစ္ခုလည္း လုပ္ထားေရ ေဝး။ ငါ့ဘေလာ့နာမုိင္ကရကၡဝဏၰ လတ္။
ငါရို ့တိ ဗမာစာထက္ရခုိင္စာကို ရီးရဖုိ ့ေဝး။ ဇာျဖစ္လုိ ့လဲ လို ့မတ္မိန္းခ်င္မိန္းလိေမ။ ငါ့မွာ အေျဖဟိေရေဝး သငယ္ခ်င္း။ ရခုိင္သားတိ ရခုိင္စကားေျပာကတ္ေတ။ ျပီးေက ဗမာစာကို ရီးကတ္ေတ။ ရခုိင္စကားေျပာ ဗမာစာကို ရီးဆုိေက အကတ္ ပနံမရပိုင္ ခံစားရေရ။ လုံးဝမရီး
ရလို ့ေတာ့ မဆုိလုိပါေဝ။ လုိအပ္ေက ရီးပ။ ေယလဲ လြန္ခါေရ နွစ္ကာလတိကဆုိေက ရခုိင္သား ၈၀ ရာခုိင္နွဳန္းေလာက္က ယင္းအတုိင္း ဟိနိန္ခစြာ...။ ဇာျဖစ္လုိ ့လဲယင္းခ်င့္...။ ရခုိင္မွာ စာမဟိလို ့လား။ ရခုိင္တိ ရခုိ္င္စာကို မတတ္ကတ္လုိ ့လား။ မဟုတ္ေဝး သငယ္ခ်င္း။ ရခုိင္မွာ စာဟိေရ။ ရခုိင္စာကို ရခုိင္သားတိတတ္ကတ္ေတ။ ဆိုေက ဇာလုိ ့ရခုိင္သားတိ ရခုိ္င္စကားေျပာပနာ ဗမာစာရီးနိန္ကတ္လဲ။ လူမ်ိဳး
တစ္မ်ိဳးအတြက္ စာပီစြာ ဇာေလာက္အေရးၾကီးစြာ အားလုံးသူ သိေရအတိုင္းရာမလား။ ယင္းခ်င့္လည္းေျပာဖို ့ခခက္ခက္ေဝး။ ေျပာေက
ေကာင္းရွည္လားဖုိ ့သိမ့္ ထားလုိက္ဖိ။
ဇာပိုင္ပင္ဆုိဆုိ ေဒ ၄ ၅နွစ္ေလာက္အတြင္းမွာေတာ့ ရခုိင္စာပီလည္း အတုိုင္းတာတစ္ခုထိ ရုပ္လုံးေပၚလာယာထင္ေရ။ မဂၢဇင္းစာမ်က္နွာတိထဲမွာ၊ အြန္လုိင္းစာမ်က္နွာတိထဲမွာ ေဒတျဂိဳင္း အားရေရေဝး သငယ္ခ်င္း။ မတ္လည္း ရခုိ္င္စာကို ရီးနုိင္ေအာင္ေလ့
က်င့္။ မတ္က မာန္ေအာင္သားျဖစ္လုိ ့ မာန္ေအာင္ပုံစံနန္ ့စရီးဖုိ ့ငါ အၾကံပီးခ်င္ေရ။ ေနာက္ပိုင္း ရီးယင္း ရီးယင္း ဖတ္ယင္းဖတ္ယင္း အဆင္ေျပပနာ အသားက်လားလိေမ။ ငါလည္း ရမ္းျဗဲသားျဖစ္ေကလဲ ရမ္းျဗဲပုံစံကို ေက်ာ္လြန္ပနာ ရခုိင္တစ္ျပည္လုံး ပုံစံကို ေဖာ္ေဆာင္ေရ အရီးအသားေခ်တိ ရီးဖုိ ့တတ္နိန္ဗ်ာယ္။ ေယလဲ ျပီးျပည့္စုံယာလုိ ့ေတာ့ ငါမဆုိလုိသိမ့္။ ငါအမ်ားၾကီးဆုိစြာထက္ အမ်ားၾကီးလုိ သိမ့္ေရ။
ကိုလုိနီေခတ္ေနွာင္းပိုင္းက ဗမာတိေအာ္ခေရပိုင္ ငါလည္း ရခုိင္ပုံစံေခ်နန္ ့ေအာ္ဖုိ ့တတ္နိန္ယာေဝး။ ရခုိင္စာသည္ ငရို ့စာ... ရခိုင္စကားစြာ ငရို ့စကား...ရခုိင္ျပည္စြာ ငရို ့ျပည္...။ ဘာညာပေဝး။ ဇာလဲ မတ္ရယ္နိန္လား။ ႏုိင္ငံေရးစကားေျပာစြာမဟုတ္။ ေဒခ်င့္ ငါရို ့တိ အခြင့္အေရး။ ငါရခုိင္လူမ်ိဳးစြာ ရခုိင္စကားကို ေျပာခြင့္ဟိရဖုိ ့...ရခုိင္စာ ရခုိင္သမုိင္းကို သင္ခြင့္ဟိရဖုိ ့..ရခုိင့္ျပည္အနာဂတ္ကို ဖန္တီးခြင့္ဟိရဖို ့။ ေျပာေက မကန္ေဝး။ စာကေကာင္းရွည္လားဖုိ ့။
ေအးေဝး။ အားလုံးကို သတိရေရလုိ ့ေျပာလုိက္ပါ။ သငယ္ခ်င္းတိ အားလုံးကို။ ငါလည္း ေနာက္ႏွစ္ခါ အဆင္ေျပေက တစ္ေခါက္ျပန္ လာဖုိ ့။ အခ်ိန္တုိင္း မတ္ရို ့တိကို လြမ္းနိန္ပါေရ။ စကားမစပ္ ဟိုယုန္ုျဖဴမေခ်နန္ ့ပတ္သက္လုိ ့ကား သတင္းတိ ၾကားမိသိမ့္လား။ ၾကားေက ငါ့ကို ေျပာျပ ဦး။ မတ္လည္းစာေခ် ဘာေခ်ျပန္ေဝး။ အားေက ငါဖုန္းဆက္ေမ။ ေတာ္ယာေဝ...သငယ္ခ်င္း။
အဝီးက မတ္သငယ္ခ်င္း
ခုိင္ရမၼာ
၁.၁၁.၂၀၁၁(ညည့္ ၁၁:၄၅)
စကၤာပူ
No comments:
Post a Comment